DZIELĄC SIĘ SWOIM ŻYCIOWYM PRZESŁANIEM
A Wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, tak że okazaliście się wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai. Dzięki wam nauka Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga wszędzie wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie potrzebujemy o tym mówić. (1 Tesaloniczan 1, 6-8)
Kiedyś stałeś się wierzącym, zostałeś równocześnie Bożym kurierem. Poprzez ciebie Bóg chce przemawiać do świta. Być może czujesz, że nie masz czym się dzielić, ale to właśnie diabeł próbuje nakłaniać cię do milczenia. Masz cały magazyn doświadczeń, które Bóg chce wykorzystywać, by do swojej rodziny wprowadzać nowych ludzi. Biblia mówi: "Ci, którzy wierzą w Syna Bożego, mają w sobie świadectwo o Bogu". Przesłanie twojego życia składa się z czterech elementów:
- Twoje świadectwo: historia o tym, jak rozpocząłeś relację z Jezusem
- Twoje życiowe lekcje: najważniejsze doświadczenia, przez które Bóg uczył cię swych prawd
- Twoje pasje: sprawy, które zgodnie z predyspozycjami otrzymanymi od Boga najbardziej cię pochłaniają - Dobra Nowina: wiadomość o zbawieniu.
Przesłanie twojego życia zawiera osobiste świadectwo. Twoje świadectwo mówi o tym, w jaki sposób Chrystus zmienił twoje życie. Apostoł Piotr pisze, że zostaliśmy wybrani przez Boga, by "wykonywać Jego dzieło i mówić innym, jak Bóg wyprowadził nas z ciemności do swego cudownego światła" Istotą świadczenia jest po prostu opowiadanie o swoich osobistych przeżyciach związanych z wiarą w Boga. W sądzie od świadków nie oczekuje się podważania zarzutów, dowodzenia prawdy czy wpływania na werdykt sędziego, bo to jest zadaniem obrońców. Świadkowie mają tylko opowiedzieć, co się wydarzyło lub co widzieli. Jezus powiedział, że będziemy Jego świadkami, a nie adwokatami. On chce, byś opowiadał innym swoją historię. Składanie świadectwa jest podstawą twojej ziemskiej misji, ponieważ jest ono niepowtarzalne. . Nikt nie przeżył tego samego, co ty i dlatego tylko ty możesz dzielić się swoją historią. Tak naprawdę, osobiste świadectwo znaczy więcej niż kazanie, ponieważ niewierzący postrzegają kapłanów jako profesjonalnych "sprzedawców", natomiast w tobie mogą dostrzec "zadowolonego klienta" i dlatego będziesz cieszył się u nich większą wiarygodnością. Do osobistych historii łatwiej się odnieść niż do głoszonych zasad, więc ludzie lubią ich słuchać. One przyciągają uwagę i dłużej się je pamięta.
Gdybyś zaczął cytować teologów, niewierzący prawdopodobnie straciliby zainteresowanie tym, co mówisz, jednak opowiadanie o doświadczeniach, których oni nigdy nie mieli, budzi ich naturalną ciekawość. Dzielenie się przeżyciami pomaga budować most, po którym Jezus może przechodzić z twojego serca do serca twoich słuchaczy. Kolejnym atutem jest to, że potrafi ono pokonać intelektualny opór innych ludzi. Wielu z nich rozumowo nie akceptuje autorytetu Biblii, jednak chętnie wysłucha pełnej pokory osobistej opowieści. Zawsze bądźcie gotowi dać odpowiedź tym, którzy zapytają was o zasady wiary, a czyńcie to łagodnie i z szacunkiem. Najlepszym sposobem na zachowanie tej gotowości jest spisanie swojego świadectwa i zapamiętanie jego głównych punktów. Podziel je na cztery punkty:
1) Jakie było moje życie zanim spotkałem Jezusa?
2) Jak sobie uświadomiłem, że Go potrzebuję?
3) Jak oddałem Mu swoje Zycie?
4) Jakie zmiany wprowadził On w moim życiu?
Oczywiście poza świadectwem zbawienia masz jeszcze wiele innych. Możesz opowiedzieć o każdym zdarzeniu, w którym Bóg okazał ci pomoc. Różne sytuacje wymagają różnych świadectw.
Przesłanie twojego życia zawiera życiowe lekcje. Drugim elementem najważniejszej wiadomości, jaką chcesz przekazać innym, są prawdy, których Bóg nauczył cię poprzez doświadczenia wiary. To lekcje i spostrzeżenia dotyczące Boga, relacji z innymi, problemów, pokus i innych aspektów życia. Niestety, nie zawsze potrafimy czerpać naukę z tego, co nas spotyka. O Izraelitach czasów starotestamentalnych Pismo mówi tak: ? Bóg nieustannie ich ratował, ale oni nie wyciągali z tego żadnych nauk, więc w końcu upadli z powodu swoich grzechów? Podobnych ludzi udało nam się spotkać zapewne nie raz. Jakkolwiek mądrym jest uczyć się z własnych doświadczeń, to jeszcze rozsądniej jest korzystać z doświadczeń innych. Nie mamy czasu na to, by wszystkiego w życiu uczyć się na zasadzie prób i błędów. Lepiej jest uczyć się od siebie nawzajem w oparciu o indywidualne przeżycia każdego z nas. Wypisz sobie swoje największe życiowe lekcje, aby móc się nimi podzielić z innymi. Dojrzali ludzie wyrabiają w sobie nawyk wyciągania wniosków z codziennych przeżyć. Zachęcam cię do zrobienia listy swoich życiowych lekcji. Jeżeli się ich nie spisze, to tak naprawdę niewiele się o nich myśli. Oto kilka pytań, które pobudzą twoją pamięć i pomogą sporządzić ci swój własny spis:
- Czego nauczył mnie Bóg przez konkretną porażkę w moim życiu?
- Czego nauczył mnie Bóg przez trudności finansowe?
- Czego nauczył mnie Bóg przez ból, smutek lub depresję?
- Czego nauczył mnie Bóg, każąc mi czekać?
- Czego nauczył mnie Bóg przez chorobę?
- Czego nauczył mnie Bóg, zsyłając mi rozczarowanie?
-Czego nauczyłem się od swojej rodziny, kościoła, z relacji z innymi, wspólnoty oraz osób mnie krytykujących?
Przesłanie twojego życia obejmuje dzielenie się twoimi pasjami. Bóg jest Bogiem pełnym pasji. On żarliwie kocha pewne rzeczy, a innych szczerze nienawidzi. Gdy będziesz się do Niego coraz bardziej zbliżał, Bóg spowoduje w tobie zainteresowanie czymś, o co On sam bardzo się troszczy, byś mógł być przez to Jego orędownikiem na ziemi. Może to być zainteresowanie jakimś problemem, celem, zasadą czy grupą ludzi. Cokolwiek to będzie, poczujesz, że musisz o tym mówić i robić wszystko, co w twojej mocy, by zmienić rzeczywistość. Nie da się milczeć w sprawach, które cię najbardziej poruszają. Bóg daje ludziom różne pasje, aby mogli orędować w różnych sprawach. Często dotyczy to problemów , których sami doświadczyli, np. wykorzystania seksualnego, uzależnień, bezpłodności, depresji, choroby jakiegoś innego nieszczęścia. Niekiedy Bóg daje ludziom pasje do wstawiania się za tymi, którzy sami nie mogą bronić swoich interesów, a więc nienarodzonymi, prześladowanymi i niesprawiedliwie traktowanymi. Bóg posługuje się ludźmi lubiącymi się angażować w działalność na rzecz innych, by poszerzać swoje Królestwo. On może ci dać pasję do zakładania nowych wspólnot, wzmacniania rodzin. Być może otrzymasz impuls, by dotrzeć zz Ewangelią do określonej grupy ludzi, np. biznesmenów, nastolatków, studentów, młodych matek, sportowców. Bóg używa ludzi z pasją, by zrealizować w świecie wszystko, co leży Mu na sercu. Nie powinieneś oczekiwać, że inni będą żarliwie podzielali twoje pasje. Musisz raczej umieć słuchać świadectw innych i doceniać je, ponieważ nikt nie jest w stanie powiedzieć wszystkiego o Bogu. Nigdy nie pomniejszaj czyjegoś zaangażowania w Boże sprawy. Przesłanie twojego życia zawiera Dobrą Nowinę.
Czym jest Dobra Nowina? Dobra Nowina głosi, że Bóg usprawiedliwia ludzi na podstawie ich wiary. Gdyż Bóg w Chrystusie pojednał ze Sobą świat, nie pamiętając ludziom ich grzechów. Tę wspaniałą wieść Bóg powierzył nam po to, abyśmy opowiadali ją innym. Dobra Nowina mówi, że kiedy ufamy, iż Boża łaska zbawia as przez to, czego dokonał Chrystus, to otrzymujemy przebaczenie grzechów, cel życia i obietnicę wiecznego domu w Niebie.
Bóg nigdy nie stworzył osoby, której by nie kochał. Każdy ma dla Niego znaczenie. Gdy Jezus wisiał przybity do krzyża, wyrażał tym najwyższą miłość do wszystkich ludzi. Biblia mówi: "Kieruje nami miłość Chrystusa, ponieważ jesteśmy przekonani, iż jeden umarł za wszystkich" Gdy myśląc o swojej misji w świecie, odczuwasz czasami apatię, to przypomnij sobie, co Jezus zrobił dla ciebie na krzyżu. Jeśli dotąd krępowałeś się lub obawiałeś się dzielić Dobrą Nowiną z ludźmi wokół siebie, to proś Boga, by wypełnił twoje serce miłością do nich. Jeśli znasz choć jedną osobę, która nie zna Chrystusa, musisz się o nią modlić, służyć jej z miłością i przekazać jej Dobrą Nowinę. Co zamierzasz zrobić, aby ludzie, których znasz, dostali się do nieba? Zaprosić ich na spotkanie? Opowiedzieć swoje świadectwo? Podarować im dobrą książkę? Zaprosić na Eucharystię? Zaprosić a obiad? Codziennie się za nich modlić, aż opowiedzą się za Chrystusem? Twoje pole misyjne jest wokół ciebie - na wyciągnięcie ręki.
Nie przegap szans, jakie stawia przed tobą Bóg. Wykorzystujcie wszystkie okazje do opowiadania innym ludziom Dobrej Nowiny. We wszystkich kontaktach z nimi bądźcie mądrzy i roztropni. Czy dzięki tobie ktoś znajdzie się w niebie?
Czy ktokolwiek w wieczności będzie mógł ci powiedzieć "Chcę ci podziękować. Jestem tu, ponieważ tak się o mnie troszczyłeś, że dzieliłeś się ze mną Dobrą Nowiną". Wyobraź sobie radość witania się w niebie z ludźmi, którym pomogłeś się tam dostać. Wieczne zbawienie choćby jednego człowieka jest ważniejsze niż wszystko inne, co mógłbyś w życiu osiągnąć. Tylko ludzie będą istnieć przez całą wieczność.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pytanie do rozważania
Komu Bóg chce, bym opowiedział swoje świadectwo, biorąc pod uwagę jego szczególną treść?
